top of page

COMPONIST

Bijgaand plaatje is het handschrift van naar alle waarschijnlijkheid een 9-jarig jongetje met wonderkind-allures. Ik weet nog dat ik zwaar onder de indruk was van een orgelwerk van de franse componist Boëllman. Ik ben vol goede moed begonnen aan een minstens zo groot meesterwerk, maar dat is helaas nooit voltooid.

Vele composities van mijn hand zijn na deze schuchtere start in de optimistische jaren ’60  uitgevoerd. Verreweg de meeste van zijn composities zijn geschreven voor amateur-ensembles. Ik krijg vaak reacties als ‘jij weet goed voor amateurs te schrijven’. 

Hieronder een paar hoogtepunten.

n 2004 voerde het Leids Blokfluitorkest ‘Praetorius’ de compositie ‘Suzko Erroberak’ uit; o.m. tijdens een concerttoernee in Amerika. Het orkest bevat blokfluiten in wel tien verschillende maten - van 12 centimeter (Garkleinflótlein) tot subcontrabas. In deze compositite zitten er wel 10 in, en er komen ook nog een basgitaar en slagwerk in  voor.
•    Uit ‘Suzko Erroberak’ twee fragmenten: fragment 1 is met een geïmproviseerde solo. 
•    Fragment 2 komt uit het slot. Voor wie erin heeft doorgeleerd: er komen bitonale effecten in voor.  
Suzko Erroberak 1 
Suzko Erroberak 2

In 1997 voerde de Groninger studenten Muziekvereniging ‘Bragi’ het feestelijke werk ‘Rana in Gutture' (‘kikker in de keel’) uit, een compositie voor dubbelkoor Afrikaans slagwerk en orkest, t.g.v. het 23e lustrum van die vereniging. Het is één groot loflied op de kikker - het symbool van de vereniging. Daarom hadden de tekstschrijvers meer dan 60 vertalingen van het woord kikker verzameld, waarvan er 40 in het werk zijn terechtgekomen.
•    In fragment 1 klinken er vertalingen in oa. het Latijn, Lets, Chinees, Servokroatisch, en natuurlijk ook Gronings (Aalberd)
•    In fragment 2 klinkt de tekst: ‘Musici, laudate ranam, ardentissimam animalium, roscidissimam animalium’ (‘Musici, prijst de kikker, de hartstochtelijkste onder de dieren - de vochtigste onder de dieren‘).    



Rana 1

Rana 2

Het Gronings Kamerkoor bestond in 2004 dertig jaar. Voor dit lustrum schreef ik ‘Levenskunstenoars’, een cyclus van 8 teksten van Groninger dichters. Voor de begeleiding heb ik een accordeon en  cello ingeschakeld, als een soort moderne continuogroep.
In de acht delen passeerden we de vier seizoenen van het jaar, maar ook die van een mensenleven.
•    Als illustratie een fragment uit ‘Zo’n wondermooie moand Maai’, een loflied op de meimaand en de verliefdheid.
•    Het fragment ‘Regen’ vertelt over de grijsheid en de sleur die voelbaar is tijdens een maandlang regen op het groningse platteland. 

Wondermooie maand

Regen

Bij gelegenheid van het 20jarig bestaan van Close Harmony-koor Bon Ton in 2006 componeerde ik samen met Hans Kaldeway (de vaste pianist van Bon Ton) een muziekwerk dat is gebaseerd op de fototentoonstelling ‘The Family of Man’. Deze tentoonstelling uit 1955 is te bezichtigen in Clervaux (Luxemburg) en is een visuele ode aan het leven. De verbindende teksten bij de foto’s zijn door ons op muziek gezet en worden gezongen tijdens de projectie van de foto’s.  Bread and salt
O Wonderful

De cyclus ‘Vijf liederen en een Kwatrijn’ op teksten van François Villon voor koor a capella ontving in 1994 een eervolle vermelding bij een compositiewedstrijd in het Franse Tours. 
•    Het fragment ‘Concours de Blois’ is afkomstig uit het eerste deel van de cyclus. In die tekst zit in elke zin een tegenstelling verwerkt - een literair stijlmiddel uit de  15e eeuw. Om die tegenstellingen muzikaal uit te beelden heb ik majeur- en mineurtoonladders tegelijkertijd laten optreden, in een canon tussen mannen- en vrouwenstemmen (met dank aan Bela Bartok).
•    Het fragment ‘Epitaphe’ (grafdicht) komt uit het slotdeel. In de tekst combineert hij de officiele Requiemtekst (‘Geef hen eeuwige rust, o Heer’) met een sarcastische kijk op zijn eigen levensloop. In de muziek wisselen majeur- en mineurakkoorder elkaar telkens af. De solo wordt gezongen door Marian van der Heide. (opname uit 1991)

Concours de Blois

Epitaphe

In 2006 vierde de ROC Het Alfa-college het 10-jarig bestaan met een kunstproject. Leerlingen van de school hebben gecichten geschreven waar een jury er tien van heeft geselecteerd. Tien componisten hebben die teksten op muziek gezet, of er muziek bij gemaakt.
Ik was één van die tien. Ik koos voor de zwaar depressieve tekst ‘Deep’ van de toen 15-jarige Bernard Kuiper. Ik kreeg de opdracht om een neo-renaissancistische compositie te schrijven voor 4 mannenstemmen. Het werd een motet met William Byrd-invloeden, gekruid met een snuifje close-harmony.
Deep (fragment)
 

bottom of page